Duurzaamheid in praktijk: Rowan over leren, structureren en impact maken bij Univé

Rowan is trainee in het Talent Program van Young Colfield. Met nieuwsgierigheid, structuur en interesse in duurzame verandering werkt zij als programmaondersteuner in het programma Duurzame Ontwikkeling bij Univé. In dit programma werkt Univé aan het verankeren van duurzaamheid in de organisatie, van strategische doelstellingen tot concrete actieplannen. Het programma richt zich niet alleen op thema’s zoals CO₂-reductie en de CSRD, maar ook op hoe je de mensen in de organisatie meekrijgt en duurzaamheid echt onderdeel maakt van de bedrijfscultuur.

In dit interview vertelt ze over haar opdracht, wat ze leert over duurzaamheid en programmamanagement en hoe ze haar eigen ontwikkeling binnen Univé en Young Colfield vormgeeft.

Als je jouw opdracht in één minuut zou moeten uitleggen aan een goede vriendin, hoe zou je dat doen?

“Ik ben programmaondersteuner in het programma Duurzame Ontwikkeling. Het doel van mijn opdracht is het ondersteunen van de programmamanager in voortgang, monitoring en rapportage. Inhoudelijk betekent dat: kijken naar de programmadoelen, de resultaten die we moeten behalen, of dat goed gaat, of de tijdlijn klopt en of er afhankelijkheden zijn tussen projecten. Als die er zijn moet je dat op tijd signaleren en daar wat mee doen.

Daarnaast kan ik vaak inspringen waar nodig, bijvoorbeeld op organisatorisch vlak of door dingen uit te zoeken. Dat varieert van een stakeholdermap maken tot het organiseren van een klimaatexamen of het ophalen van CO2 data bij verschillende Univé entiteiten. Er zijn een paar standaard taken, maar er komen ook ad hoc dingen bij. Het is heel breed.”

Heb je daar zelf ook invloed op?

“Ja, er wordt heel erg geluisterd naar wat ik leuk vind. Mijn manager weet dat ik de inhoud interessant vind, maar ook het organisatorische stuk leuk vind en dat ik wil leren over programmamanagement.

Organisatorisch gaat het dan bijvoorbeeld over het organiseren van een demo met een spreker of het klimaatexamen. Inhoudelijk kan ik meedoen op onderwerpen als CO2, communicatie en business change of CSRD. Zo kon ik ook meekijken bij een dataprovider die klimaatrisico’s berekent. Daar weet ik zelf niets van, maar ik mocht wel zien hoe dat in zijn werk gaat.

Bij het stuk procesmanagement laat mijn manager me echt dingen maken, zoals een programma canvas of een benefitsmap. Zo leer ik vanaf het begin hoe het werkt. We hebben ook samen gekeken naar hoe we het kunnen structureren en hoe we een omgeving kunnen maken waar iedereen met elkaar kan praten. Dat structureren en dat proces vind ik superleuk om aan mee te werken.”

Het is heel veelzijdig dus, leuk! Je werkt nu op het thema duurzame ontwikkeling. Had je voordat je aan deze opdracht begon al een achtergrond in, of affiniteit met, duurzaamheid?

“Ik wist altijd al dat ik duurzaamheid leuk vond. Mijn master was in digital marketing, dus dat is wat anders, maar het ging wel over hoe je mensen meekrijgt in een duurzame transitie. Mijn scriptie ging bijvoorbeeld over hoe je mensen via een supermarkt app kunt motiveren om meer vegetarisch te eten.

Ik had dus wel al wat kennis over de psychologie van duurzaamheid, maar niet over de technische kant of hoe je een verzekeraar duurzaam maakt en hoe je dat implementeert.”

Dus eigenlijk is het een nieuw onderwerp waar je juist veel van kan leren. Is dat het meest uitdagende aspect van je rol?

“Veel was een nieuw terrein. Het verzekeringsleven kende ik niet, duurzaamheid kende ik op een paar onderdelen en ik had ook nog nooit bij een grote corporate gewerkt. Dus het is echt een nieuw speelveld.

Je ziet hoe duurzaamheid wordt geïmplementeerd in een bedrijf en waar je tegenaan loopt. Welke stappen in de organisatie zijn nodig om iets erdoor te krijgen? Waarom is er soms weerstand? En welke vraagstukken spelen er allemaal? Dat zijn de dingen die ik het meest uitdagend vond.”

En heb je nu het gevoel dat je er veel van weet?

“Ik heb er wel meer gevoel bij. Wat er speelt op dat niveau, wat er vanuit Europa gevraagd wordt, vanuit wetgeving of toezichthouders en ook: wat wil de bevolking? Als je verzekerd bent heb je ook geen zin om steeds een mail te krijgen van je verzekeraar met ‘word duurzaam’. In hoeverre ligt die verantwoordelijkheid bij een verzekeraar en in hoeverre ligt die bij de klant?

Qua duurzaamheid weet ik nu beter wat er is: CO2, biodiversiteit, vervuiling en circulariteit. Maar als je me vraagt: hoeveel betekent 1kg CO2? Geen idee, dat was ook niet mijn rol.

Er is trouwens veel ruimte om je er echt in te verdiepen. Als ik had gewild, had ik er een zelfstudie van kunnen maken, maar dat was niet nodig voor mijn opdracht. En ik denk dat je het vooral leert door ermee in aanraking te komen.”

Je hebt nu in ieder geval een goede basiskennis. Heb je tijdens je opdracht een moment gehad waarop je dacht: ‘ja, hier groei ik echt van’?

“Ja, eigenlijk best vaak. Lindy, mijn programmamanager, behandelt mij niet per se als iemand die alleen ondersteunt. Ik mocht vanaf het begin meedraaien met het programma en meteen helpen met de ‘blauwe kant’ van programmamanagement: van doel en scope, tot resultaten en afhankelijkheden. Dat vond ik echt heel leerzaam.

Ook heb ik veel geleerd over stakeholdermanagement: wie moet je informeren of consulteren om bij een doel te komen? Je bent afhankelijk van veel partijen en moet het handig spelen. Op een goede manier de organisatie betrekken.”

Hoe is de cultuur bij Univé en hoe verhoudt die zich tot Young Colfield?

“De cultuur bij Univé is heel ‘groen’. Niet als in duurzaam groen, maar ook in persoonlijkheidstype groen: mensgericht, warm en lieflijk. Er is veel aandacht voor jou als persoon en dat komt heel erg overeen met Young Colfield. Terugkomend is de vraag van mijn manager ‘hoe gaat het met je leerdoelen?’ en ‘wat wil jij nog leren?’. Je kunt alles vragen, ook als je het al twee keer gevraagd hebt.

Dat komt denk ik ook door het coöperatieve karakter van Univé. Het is echt een fijne sfeer om te leren en te experimenteren. Tegelijkertijd gaat het soms wel wat langzamer. Maar je kan je weg er wel in vinden. Ze noemen dat bij innovatie de ‘rodewijnroute’: via via iets regelen in plaats van via de bestaande processen.”

Handig, en goed om te weten dat dat soort weggetjes ook bestaan! Welke vaardigheden of inzichten uit het Talent Program hielpen jou het meest?

“Je start altijd met een plan van aanpak. Doordat je dat samen met je manager maakt, word je geforceerd om na te denken over je leerdoelen. Tijdens trainingen, zoals in de teambuilding of bootcamp, leer je je eigen kwaliteiten, ontwikkelpunten en leerdoelen beter kennen. Dat helpt je op je opdracht om goed na te denken over wat je wilt leren en ontwikkelen, en stimuleert je om leergierig te blijven.

Toen ik hier binnenkwam dacht ik: wat maakt mij nou bijzonder? Maar je wordt aangemoedigd dat te onderzoeken. Ik heb bijvoorbeeld een vragenlijst uitgezet bij tien collega’s over mijn kwaliteiten en ontwikkelpunten. Doodeng. Je weet niet wat mensen gaan zeggen. Maar ik kreeg zulke leuke reacties en zelfs bij de ontwikkelpunten dacht ik: ja, daar kan ik wat mee.

Het vragen om feedback was al een stap. Ik dacht: straks is het negatief. Maar ik was echt verbaasd wat mensen over me zeiden. Zo mooi. Je krijgt daardoor meer zelfinzicht en vertrouwen. Ik weet nu: als ik een intake heb, weet ik hoe mensen mij zien. Dat is superfijn. Het gaf me veel zekerheid.”

Tot slot: heb je een tip voor andere starters?

“Vraag om feedback! Zeker als je jong bent of net begint. Het is spannend, maar ook zó waardevol. Je leert jezelf beter kennen en je geeft de ander ook de kans om iets met jou te delen. Het helpt je echt om te groeien én om te zien welke impact je al maakt.”

‍

Geschreven door Isabelle Larue – Trainee Talent Program